W ciągu 15 sesji do wigilii świąt Bożego Narodzenia S&P 500 stracił 15,7 proc. W okresie minionego pokolenia z podobnymi 15-sesyjnymi spadkami silniejszymi niż 14 proc. mieliśmy do czynienia wcześniej 7-krotnie. Zdarzyły się w październiku 1987 (największy jednodniowy spadek cen akcji w USA w historii), we wrześniu 2011 (po atakach z 11 września), w lipcu 2002 (upadek WorldCom), w październiku 2008 (upadek Lehman Brothers) i listopadzie 2008, w marcu 2009 oraz w sierpniu 2011.
Jeśli zostawimy tylko pierwsze tego typu przyspieszenia spadków pojawiające się w danej bessie (tym samym eliminując silne spadki z lipca 2002 oraz listopada 2008 i marca 2009) zostaniemy z 4-ema przypadkami podobnymi do obecnego (obecne przyspieszenie spadków było pierwsze w obecnej bessie).
Przyjrzyjmy się tym 4-em epizodom z bliska.
– październik 1987:
-wrzesień 2001:
-październik 2008:
-sierpień 2011:
Cóż widzimy w każdym przypadku? No cóż, przynajmniej cóż ja widzę? Otóż za każdym razem podczas takiego pierwszego przyspieszenia tempa spadku podczas danej bessy S&P 500 mijał poziom, który ostatecznie okazywał się poziomem wyznaczającym połowę przedziału całej bessy. Innymi słowy zawsze podczas takiego przyspieszenia indeks mijał półmetek bessy.
Próbowałem zilustrować to wszystko na prostym obrazku poniżej:
To ostatnie przyspieszenie spadków ewidentnie było sygnałem zakończenia fazy dystrybucji akcji trwającej od stycznia i sygnałem zbliżania się fazy akumulacji akcji dokonywanej na niższym poziomie.
“Wiemy” więc, że gdzieś w okresie pomiędzy powiedzmy 13 a 24 grudnia S&P 500 minął półmetek bessy.
Niebawem podejmę próbę stworzenia projekcji ścieżki tego indeksu w przyszłym roku opartą na tym założeniu.
Podsumowanie: w ciągu minionych 2 tygodni na Wall Street zakończyła się trwająca od stycznia faza dystrybucji akcji a S&P 500 minął półmetek bessy.