W “decennial pattern” można nie wierzyć (może nawet trzeba w niego nie wierzyć, z racji braku racjonalnej przesłanki dla której rynki akcji miałyby się znać na kalendarzu i systemie dziesiętnym), ale czasami jest to trudne z racji charakterystycznych dla tego wzorca cech wykazywanych raz po raz przez ceny akcji. Zerknijmy na poniższy obrazek. Jest na nim wykres sWIG-u, który już trzykrotnie ustanawiał bardzo ważne szczyty w okresie kwiecień-wrzesień roku o dacie kończącej się 7-ką (1997, 2007 i 2017), zaś ostatni dołek z grudnia 2018 dosyć silnie kojarzy się z analogicznymi minimami z października 1998 i lutego 2009). No i już 3-krotnie zakupy akcji roku o dacie kończącej się 2-ką okazywały się bardzo zyskowne (1992, 2002 i 2012).
Zsynchronizujmy wykresy sWIG-u 80 w datach 6 lutego 2020, 6 lutego 2010 i 6 lutego 2000 (na różnych skalach by uwzględniać różnicę w dynamice indeksów obecnie i 10 czy 20 lat temu):
Szczególnie ścieżka lat 1997-2000 wygląda podobnie do obecnej, chociaż współczynniki korelacji mają podobne wartości (0,90-0,92).
Projekcja uzyskana przez uśrednienie tych dwóch historycznych przebiegów indeksu sprzed 10 i 20 lat wygląda tak (też na różnych skalach):
Wróżenie z jedynie dwu precedensów kontrowersyjnego zjawiska jest oczywiście bardzo ryzykowne, ale mnie osobiście powyższe skłania do myśli, że trwające od 14 miesięcy cykliczny wzrost sWIG-u 80 może kulminować wiosną br. (chociaż nie powinno to oznaczać istotnego spadku od razu).
Podsumowanie: “decennial pattern” na sWIG-u 80 sugeruje istotny szczyt indeksu jeszcze w tym roku z projekcją opartą na zachowaniu indeksu w 2000 i 2010 roku formującą podwójny szczyt w okresie marzec/kwiecień i sierpień/wrzesień br.