Poranne “czary mary” na wykresie Nasdaq 100 (“Straszenie pierwsze”), z których wypłyną wniosek o podobieństwie obecnej sytuacji do tej z 2000 roku, przypomniał mi o koncepcji “decennial pattern”, o której pisałem w październiku ub. r. Co prawda ceny akcji bujały się od tamtej pory jak szalone, ale per saldo wróciły do poziomu tej opartej na cyklu dekadowym projekcji, z której wynika, że do połowy 2022 roku akcje w USA nie powinny trale uciec na północ.
Ta projekcja z kolei skojarzyła mi się z inną, którą zrobiłem dla średniej przemysłowej Dow Jonesa wykorzystując cykliczne (w ramach cyklu Juglara) dołki stopy bezrobocia w USA z okresu minionych ponad 50 lat:
Ta projekcja wygląda tak:
Podsumowanie: oczywiście obecna sytuacja jest wyjątkowo specyficzna, ale obie projekcje wartości DJIA – ta oparta na “decennial pattern” i ta oparta na zachowaniu indeksu wokół cyklicznych dołków stopy bezrobocia – sugerują, że przez przynajmniej następny ponad rok ceny akcji w USA nie powinny rozpocząć nowej trwałej zwyżki.