Ponieważ dziś rano zacząłem przyglądać się wykresom akcji wchodzących w skład indeksu FANG+ (były Amazon, Tesla i Netflix), to pomyślałem, że pokażę jak wyglądają wykresy pozostałych 7 spółek tworzących ten indeks. Zacznę do Facebooka:
Tu miejsca do górnego ograniczenia długoterminowego kanału trendu wzrostowego jest dużo, ale oczywiście nie wiadomo, czy kurs tam się w ogóle wybiera. Proponuję uznawać, że dopóki kurs akcji spółki pozostaje powyżej poziomów szczytów z lipca 2018 (217,5 USD) i stycznia 2020 (223,23 USD), to mamy do czynienia z wybiciem z w górę z ponad 2-letniej konsolidacji, której dolny zasięg wyznaczony jest przez minima z grudnia 2018 (124,06 USD) i marca 2020 (146,01 USD). Można spekulować, że to wybicie może być podobne – w ramach podwójnego cyklu Kitchina czyli cyklu 6,(66)-letniego – do tego z 2013 roku.
Prawdę mówiąc nie wiem, jak ugryźć wykres kurs Apple. Od 2003 roku rysuje on jakąś gigantyczną formację wachlarza, ale jakkolwiek w jej ramach każdy kolejny wzrost jest mniej dynamiczny od poprzedniego, ale mimo tego kurs cały czas jest w stanie ustanawiać nowe maksima. Cały – trwający już okres pełnego pokolenia – wykres można wpasować w kanał trendu wzrostowego, którego górne ograniczenia został przez kurs już osiągnięte, ale trudno ocenić na ile jest to znacząca interpretacja.
W przypadku wykresu kursu akcji spółki Alphabet (Google) bardzo ciekawa wydaje się przełamana w dół w 2018 roku linia wsparcia przechodząca przez wszystkie istotne minima kursu od 2004 roku. Późniejsze wzrosty można potraktować jako już tylko ruch powrotny do przełamanej linii wsparcia, która teraz stała się oporem. W takiej interpretacji Alphabet nie wygląda już tak atrakcyjnie w dłuższej perspektywie.
Na tle poprzednich spółek Twitter to wyjątkowa padlina (chociaż pewnie po 24 dolary można próbować kupować). Jak ktoś wierzy, że każda historia się dobrze kończy, to może na tym wykresie zobaczyć kształtującą się od ponad 7 lat formację odwróconej głowy z ramionami, ale osobiście jestem sceptyczny.
No, nie wiem. NVIDIA po czterdzieści parę dolarów – no dobrze, nawet po sto czterdzieści parę dolarów, byłaby interesująca. Ale po prawie 400 dolarów na czymś, co wygląda na górne ograniczenie 20-letniego kanału trendu wzrostowego? Nie za bardzo. Oczywiście w warunkach rynku zalanego pieniądzem rzuconym przez FED w celu ratowania gospodarki zaatakowanej przez pandemię, mogą się wydarzyć dziwne rzeczy (indeksy mogą się w kilka miesięcy zhiperbolizować jak w okresie październik 1999-marzec 2000), no ale trudno to traktować jako bazowy scenariusz. Plusem wykresu kursu akcji NVIDII, który widzę, jest to że wybicie w górę do nowych szczytów z 2016 roku wydaje się być klasyczną elliottowską 3-cią w 3-ciej. Cała ta 5-tka wzrostowa rozpoczęła się w jesienią 2008, a więc skoro półmetek minęła powiedzmy latem 2016, to koniec sekwencji wzrostowej powinien pojawić się dopiero gdzieś w okolicach wiosny 2024. No ale to górne ograniczenie 20-letniego kanału trendu wzrostowego jakoś odbiera mi ochotę.
Proponuję uznać ostatnie wyjście kursu akcji ADR-a Alibaby na nowy historyczny szczyt jako odpowiednik podobnego ruchu z wiosny 2017 (Kitchin temu?).
Dziesiąta i ostatnia z FANG-owych spółek Baidu to chińskie Google. Wykres straszy formowaniem się prawego ramienia 10-letniej formacji głowy z ramionami, więc wygląda to mocno problematycznie. Ja tu widzę impotencję.
Podsumowanie: uff!