Dzieliłem już WIG przez nominalną wartość produkcji przemysłowej w Polsce, oraz przez nominalną wartość rocznego produktu krajowego brutto (PKB). Dziś przyjrzyjmy się relacji wartości WIG-u i ilości szeroko rozumianego pieniądza w polskim systemie finansowym, czyli agregatu pieniężnego M2 (gotówka w obiegu + depozyty bankowe):
Iloraz tych dwu wielkości jest ostatnio bardzo nisko, tak nisko jak na przełomie lata i jesieni 2001, w lipcu i październiku 2002, w okresie styczeń-kwiecień 2009 oraz na początku i w połowie 2016 roku:
Ponieważ z jakichś względów ta relacja przestała odwiedzać wysokie poziomy obserwowane w 1997 i 2007 roku, więc stworzyłem asekurancką strategię spekulacyjną, która sprzedaje, gdy ten iloraz wychodzi na 28 miesięczne maksimum. Co prawda w ten sposób przegapia się prawie całą wielką hossę z lat 2003-2007, ale i tak ta strategia była w okresie minionych 23 lat lepsza od strategii “kup i trzymaj na WIG-u” (i to bez uwzględnienia ewentualnych zysków z alternatywnym lokat, gdy strategia była poza rynkiem akcji czyli przez 3/4 czasu).
Zwiększając krótkoterminowe ryzyko przez podniesienie progu zakupu można lekko zwiększyć zyski z tej strategii:
Podsumowanie: w przeszłości kupując polskie akcje, gdy relacja wartości WIG-u do wartości agregatu pieniężnego M2 była równie niska co obecnie, nigdy się nie traciło w średnioterminowej i długoterminowej perspektywie.