Od czasu brexitowego referendum w Wielkiej Brytanii sprzed ponad 4 lat śledzę w tym miejscu analogię pomiędzy zachowaniem średniego kursu brytyjskiego funta wobec euro i dolara po tym wydarzeniu i po dewaluacji funta z 1992 roku, do której doszło w trakcie kryzysu ERM (np. tu czy tu). Koronawirusowy kryzys, który uderzył Wielką Brytanię bardzo mocno (według wstępnych szacunków realny PKB spadł II kw. aż o 21,7 proc.; większy spadek zaliczyła jedynie Hiszpania), przełożył się na ponowne osłabienie funta względem średniego kursu euro i dolara do rekordowo niskich poziomów w marcu, ale od tamtej pory brytyjska waluta odzyskiwała siłę.
Moja analogia ma już swoje lata, więc staje się stopniowo coraz bardziej wątpliwa, ale pomimo tego myślę, że ciągle warto ją śledzić, bo sugeruje ona, że średni kurs funta względem dolara i euro właśnie teraz powinien wybić się w dół z poreferendalnej konsolidacji z okresu minionych 4 lat do 2024 roku odrobić całość wcześniejszych strat.
Podsumowanie: analogia pomiędzy brexitowym referendum z 2016 roku i kryzysem funta z 1992 roku sugeruje, że w najbliższych latach brytyjska waluta powinna się znacząco umacniać.